Wie willen we zijn wanneer het doen wegvalt?
Op wat willen we ons baseren wanneer onze auto onaangeroerd op de oprit staat, de laatste nieuwe mode niet langer in onze kast hangt, ons bord gevuld is met wat voorradig was en er geen reisfoto's meer te tonen zijn?
Een virus legt ons dagelijkse leven stil. De keuze is gemaakt, al is het dan niet door ons. We kunnen niet langer vluchten voor onze angst en gedoe.
Het is tijd voor verstilling en contemplatie.
Wie willen we zijn wanneer deze hele crisis achter de rug is? Willen we dezelfde structuren en schema's bewaren? Willen we een kopie van wat was? Of is het tijd voor verandering?
Wie ben jij wanneer het doen wegvalt?
Waar heb je nog mee te dealen? Welke keuzes maak je?
Terwijl wij collectief worstelen, komt de aarde weer tot leven. Vissen zwemmen weer in zuiverder water en de lucht is gevuld met nieuwe zuurstof en ruimte. De lente laat het oude verdwijnen en het nieuwe verschijnen.
Misschien is dit voor ons ook een kans om terug naar de kern te gaan, terug naar de essentie: een gezonder, meer ontspannen leven in een gezondere, meer ontspannen wereld vanuit ons eigen natuurlijke ritme. Ons hoofd terug in functie van ons hart. Eenvoud.